ในป้ายโฆษณาอีกแห่ง Oscar ของบราซิลช่วยให้คุณรู้ว่าจะเช่ารถคันไหนระหว่างขับรถเข้าเมือง
David Luiz ผมหยิก กองหลังตัวกลางของบราซิลบอกคุณว่าควรบินสายการบินใดที่ห้องรับรองผู้โดยสารขาเข้าของสนามบินนานาชาติ Guarulhos บนป้ายโฆษณาอีกแห่งที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่หลา ออสการ์ เพลย์เมกเกอร์คนสำคัญของบราซิล จะแจ้งให้คุณทราบว่าจะเช่ารถคัน
ไหนระหว่างขับรถเข้าเมือง และอยู่ไม่ไกลจาก Saya ทางออก กองหน้า และ Neymar Jr เด็กชายพินอัพคนล่าสุดของบราซิล ยั่วยวนคุณด้วยไอศกรีมที่เขาโปรดปรานสองก้อน อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสนใจที่จะแจ้งให้คุณทราบว่าประเทศที่คลั่งไคล้ฟุตบอลของพวกเขากำลังเตรียมพร้อมสำหรับการแสดงที่ทั่วโลกรอคอยมากที่สุด นั่นคือ
ฟุตบอลโลกในบราซิล นอกจากบูธรับส่งที่โดดเดี่ยวและไร้คนขับสำหรับเจ้าหน้าที่ FIFA ที่อัดแน่นอยู่บนชั้นสี่ของอาคารผู้โดยสารห้าชั้นแล้ว ไม่มีอุปกรณ์สำหรับฟุตบอลโลกที่จะประดับประดาประตูสู่เซาเปาโลที่เจ้าภาพและแชมป์บราซิลห้าสมัยเตะ จากรุ่นที่ 20 ในเวลาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ ไม่แม้แต่จะกล่าวทักทายอย่างสุภาพว่า “ยินดีต้อนรับ
— 2014 Copa do Mundo” ปล่อยให้มีสิ่งใดที่บ่งบอกว่ามีสายตาไม่กี่พันล้านคน (คาดว่าจะมีผู้ชม 1.1 พันล้านคนในรอบชิงชนะเลิศในวันที่ 13 กรกฎาคม) จะมุ่งเน้นไปที่ชายฝั่งในเดือนถัดไป นอกนั้นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ “ Queremos hospitais, padrao FIFA (ซึ่งแปลว่า ‘ต้องการโรงพยาบาล ไม่ใช่ FIFA’)” อ่านกำแพงกราฟฟิตีบน Rodovia Ayrton Senna ซึ่งเป็นเส้นเลือดส่วนกลางของเมืองที่ตั้งชื่อตามนักแข่งรถ
Formula 1 ในตำนาน ข้อความอื่นไม่สุภาพ “ไอ้เ**้ยเปเล่. F**k World Cup” คนหนึ่งกล่าว “ฟีฟ่ากลับไป” อีกคนตะโกน เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจที่ผู้จัดงานถูกกล่าวขานว่าจะเดินออกไปพร้อมกับเงินมากถึง 4 พันล้านดอลลาร์จากการร่วมทุนในบราซิลของพวกเขา เจาะคึกเข้าไปในGoogleแปลภาษาบนโทรศัพท์สมาร์ทของคนขับรถแท็กซี่ใช้โอกาสของสัญญาณยาวจะพูดว่า:“ฟุตบอลเป็นความชั่วร้ายที่จำเป็น” ความ
ชั่วร้ายที่จำเป็นหรือความชั่วร้ายที่จำเป็น เกมดังกล่าวเคยทำให้เกิดความไม่สงบในบ้านฝ่ายวิญญาณของเกมนี้ถึงสองครั้งในอดีต ครั้งแรกเมื่อชาวอังกฤษชื่อชาร์ลส์ มิลเลอร์มาถึงท่าเรือในซานโตส (ไม่ไกลจากที่นี่) ในปี พ.ศ. 2437 โดยมีถุงหนังอยู่ในมือทั้งสองข้าง เพื่อแนะนำกีฬาดังกล่าวให้คนในท้องถิ่นรู้จัก “เขาแทบจะไม่สามารถจินตนาการ
ได้เลยว่าสัมภาระทรงกลมของเขาจะมีต่อชะตากรรมของประเทศอย่างไร” อเล็กซ์ เบลลอสเขียนใน Futebol: The Brazilian Way of Life “ในเวลาต่อมา ฟุตบอลทั้งสองจะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นวีรบุรุษของชาติ อมตะในชื่อถนนในตอนกลางของเซาเปาโล” ในเซาเปาโลที่คลั่งไคล้ฟุตบอล นี่เป็นนักฟุตบอลเพียงคนเดียวที่ได้รับเกียรติในเรื่องดังกล่าว ตัวอย่างที่สอง เมื่อฟุตบอลจารึกตัวเองในประวัติศาสตร์ของ
บราซิล เกิดขึ้นใหม่กว่าเล็กน้อย เมื่อบราซิลเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกครั้งสุดท้ายในปี 2493 สำหรับเราชาวอินเดียจะจำได้ว่าเป็นครั้งเดียวที่ทีมชาติของเราผ่านเข้ารอบฟุตบอลโลก แต่ถูก ปฏิเสธการเข้าหลังจากที่ผู้เล่นปฏิเสธที่จะเล่นกับรองเท้าบู๊ต สำหรับส่วนที่เหลือของโลกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวบราซิล Copa 1950 จะถูกจดจำ
ตลอดไปในฐานะปีแห่ง Maracanazo หรือโศกนาฏกรรมมาราคาน่า บราซิลแพ้ 2-1 ให้กับอุรุกวัยในการตัดสินและร่างกายถูกฝนจาก edificios ในริโอเดจาเนโร มองไปที่โครงสร้างศิลปะสมัยใหม่ของวิหารห้าหลัง (หนึ่งแห่งสำหรับการชนะฟุตบอลโลกแต่ละครั้ง) ที่เลี้ยงไว้ภายใน Conjunto Nacional บนตุ๊กตาตุ๊กตา Avenida Paulista ภัณฑา
รักษ์และศิลปิน Carlos Dias Filho กล่าวว่า “เราสามารถขับไล่ผีในปี 1950 ได้ด้วยการชนะที่บ้าน เวลารอบๆ ฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆ” ความคิดของเขาเป็นตัวเป็นตนโดยศิลปินข้างถนนบนถนนที่เป็นมิตรกับภาพกราฟฟิตี้ที่ชื่อว่า Beco do Batman ในย่านชานเมืองของ Vila Madalena
ที่นี่ เนย์มาร์ถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ที่ริมฝีปากของเขาอวดผีในสีของอุรุกวัย จูบลามาราคานาโซ เจฟเฟอร์สัน เจ้าของ Marxoqo ผับในย่านชานเมือง Paraiso กล่าวว่า “แต่สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นและเป็นพยานได้หากเราอนุญาตให้ประชาชนที่จ่ายเงินเข้ามาที่สนามกีฬาตั้งแต่แรก” เจฟเฟอร์สัน เจ้าของ Marxoqo ผับในย่านชานเมือง Paraiso กล่าว ในเช้า
วันศุกร์ ซึ่งเป็นวันอุ่นเครื่องนัดสุดท้ายของบราซิลก่อนฟุตบอลโลก ซึ่งเป็นเกมที่เล่นที่เซาเปาโล คนงานรถไฟใต้ดินของเมืองตัดสินใจนัดหยุดงานอย่างไม่มีกำหนด โดยถือถ้วยที่วิ่งมาอย่างราบรื่นเพื่อเรียกค่าไถ่ ขึ้นเงินเดือน
ท่านสามารถอ่านข่าวสารต่อได้ที่ roe-whitephotography.com
เว็บพนันออนไลน์ที่ร่วมสนุกได้ตลอด 24 ชม. UFABET